Ένας από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους κλάδους του τουρισμού παγκόσμια είναι το golf. Οι λόγοι ανάπτυξης του είναι προφανείς αν αναλογιστούμε ότι η κατά κεφαλήν δαπάνη ενός παίκτη του golf (golfer), ισοδυναμεί με το άθροισμα όσων ξοδεύουν δέκα τουρίστες. Σύμφωνα με μια μελέτη που εκπονήθηκε πριν από μερικά χρόνια για την τουριστική ανάπτυξη της Χαλκιδικής, η λειτουργία πέντε γηπέδων golf στην περιοχή θα δημιουργούσε ετησίως πάνω από 150.000 διανυκτερεύσεις τουριστών υψηλού εισοδήματος, οι οποίες ισοδυναμούν με 500.000 διανυκτερεύσεις τουριστών μεσαίου εισοδήματος.

Οι golfers θεωρούνται κατ’ εξοχήν καταναλωτές τουριστικών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου, όπως ξενοδοχεία πέντε αστέρων, ακριβά εστιατόρια, κέντρα θαλασσοθεραπείας, μαρίνες και θεματικά πάρκα. Είναι αξιοσημείωτο ότι από τα περίπου 3,2 εκατομμύρια golfers στην Ευρώπη, η Βρετανία και η Γερμανία είναι δύο από τις μεγαλύτερες αγορές. Γενικότερα το golf αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως μία εξαιρετική αγορά για τον τουρισμό με 50 εκατ. καταναλωτές και 32.000 γήπεδα. Σύμφωνα με έρευνες το 40% των golfers πραγματοποιεί κάθε χρόνο τουλάχιστον τρία ταξίδια για να παίξει σε νέα γήπεδα, με μέση διάρκεια τις επτά ημέρες, ενώ έχει υπολογιστεί ότι η μέση ημερήσια δαπάνη ανά παίκτη ξεπερνά τα 400-500 ευρώ. Σε ότι αφορά την Ευρώπη τα περισσότερα γήπεδα golf βρίσκονται στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ολλανδία, στη Γαλλία, στην Ιταλία και στην Ισπανία, η οποία έχει 300 περίπου γήπεδα.

Και για αυτή τη μορφή (ή καλύτερα ειδική υποδομή) τουρισμού υπάρχει τα τελευταία χρόνια μεγάλος ανταγωνισμός, καθώς όλο και περισσότερες χώρες επιδιώκουν να αποτελέσουν διεθνείς προορισμούς για golf. Στην Ελλάδα τόσο η πολιτεία όσο και οι ιδιώτες, άρχισαν να αντιλαμβάνονται τη σημασία ανάπτυξης του golf σχετικά πρόσφατα, σε αντίθεση με άλλους προορισμούς της Μεσογείου και της Νότιας Ευρώπης γενικότερα.

Η πρώτη ουσιαστική προσπάθεια δημιουργίας γηπέδων golf στη χώρα μας, ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50, με την κατασκευή δύο γηπέδων εννέα οπών, στον Άγιο Κοσμά, κοντά στο πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού και στη Βαρυμπόμπη. Ωστόσο αυτά τα δύο γήπεδα δεν υπάρχουν πια. Αργότερα, το 1964, άνοιξε το πρώτο γήπεδο golf στην Ελλάδα, το golf της Γλυφάδας. Σήμερα υπάρχουν μόνο έξι γήπεδα golf, γι' αυτό το λόγο η χώρα μας δεν αποτελεί προορισμό για τους εκατομμύρια λάτρεις του σπορ. Τα μεγαλύτερα βρίσκονται στη Χαλκιδική και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο Porto Carras (770 στρέμματα) και στην Κρήτη, στη Χερσόνησο του Ηρακλείου το οποίο καταλαμβάνει έκταση 720 στρέμματα. Αντίθετα άλλοι μεσογειακοί προορισμοί έχουν ήδη δημιουργήσει ένα μεγάλο αριθμό γηπέδων, ενώ έχουν ήδη εκπονήσει σχέδια για περαιτέρω ανάπτυξη γηπέδων golf. Εκτός από την Ισπανία, στην Πορτογαλία υπάρχουν περισσότερα από 60 γήπεδα, ενώ η Τουρκία έχει πάνω από δέκα.

Αναμφισβήτητα υπάρχουν περιοχές στην Ελλάδα κατάλληλες για δημιουργία γηπέδων και κατά συνέπεια ανάπτυξη του golf, καθώς μπορεί να προσελκύσουν golfers ολόκληρο το χρόνο. Ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες υπάρχουν περιοχές στη νότια Ελλάδα (για παράδειγμα η Ρόδος και η Κρήτη), ιδανικές για διεξαγωγή παιχνιδιών golf, με τη μέγιστη θερμοκρασία για παράδειγμα το μήνα Νοέμβριο να ξεπερνάει συχνά τους 20 βαθμούς Κελσίου, ενώ την ίδια περίοδο σε χώρες της Β. Ευρώπης η μέγιστη θερμοκρασία δεν ξεπερνάει τους 10 βαθμούς Κελσίου. Σε χώρες όπως η Ελβετία μπορείς να παίξεις golf μόνο από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, καθώς ο χειμώνας είναι πολύ “βαρύς”, ενώ σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, υπάρχει η δυνατότητα για 12 μήνες το χρόνο.

Παράλληλα είναι αξιοσημείωτο ότι τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις των golfers, οι οποίοι ταξιδεύουν συχνά με τις οικογένειες τους, επομένως επιλέγουν περιοχές στις οποίες ενώ εκείνοι χαίρονται το παιχνίδι, τα μέλη της οικογένειας τους απολαμβάνουν τον ήλιο, περιηγήσεις, επισκέψεις σε μουσεία ή σε αρχαιολογικούς χώρους.

Υπάρχει μεγάλη συζήτηση για την ανάγκη δημιουργίας ενός γηπέδου golf στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, ενώ έχουν επιλεγεί και άλλες τοποθεσίες στη Ρόδο, στην Κρήτη και στη Μεσσηνία. Όπως φαίνεται και από τον παραπάνω χάρτη, υπάρχουν εδώ και αρκετά χρόνια φιλόδοξα προγράμματα για την υλοποίηση μεγάλων επενδύσεων σε γήπεδα golf. Κάποια βέβαια σχέδια από το χάρτη της εφημερίδας ΗΜΕΡΗΣΙΑ, δεν πρόκειται τελικά να υλοποιηθούν, όπως για παράδειγμα τα projects στο νησί Αρκούδι (Κεφαλλονιά) και στη Ζάκυνθο. Είναι όμως προφανές ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευτεί το golf ως πόλο έλξης για 12μηνο, ποιοτικό και οικονομικά αποδοτικό τουρισμό και να μετατραπεί σε golf destination.

Υπάρχει μια άποψη που αναφέρει ότι γήπεδα γκολφ πρέπει να δημιουργούνται κοντά στα ήδη υπάρχοντα. Για παράδειγμα η Μάλαγα της Ισπανίας, έχει 40 γήπεδα σε απόσταση 20 χιλιομέτρων, ενώ στη χώρα μας οι γκόλφερς για να αλλάξουν γήπεδο πρέπει να διανύσουν απόσταση 500 χιλιομέτρων.

Ωστόσο δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι υπάρχουν αντιδράσεις τοπικών φορέων, συλλόγων αλλά και επιστημόνων, καθώς σύμφωνα με μετρήσεις ένα γήπεδο golf (από 500 έως 1.500 στρέμματα), καταναλώνει ετησίως περίπου 1 εκατομμύριο κυβικά μέτρα νερό, δηλαδή όσο απαιτείται για 370 πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων ή για την υδροδότηση μιας πόλης 11.000 κατοίκων! Η κατανάλωση του νερού είναι τεράστια, αφαιρείται από άλλες δραστηριότητες και σίγουρα στην Ελλάδα δεν έχουμε άφθονο νερό. Επίσης για τη συντήρηση των χλοοτάπητων των γηπέδων χρησιμοποιούνται μεγάλες ποσότητες φυτοφαρμάκων, με αποτέλεσμα τη ρύπανση επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, αλλά και τις δερματοπάθειες που έχει παρουσιάσει ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων σε αυτές τις περιοχές. Σύμφωνα με έρευνες στα γήπεδα golf χρησιμοποιείται περίπου έξι φορές μεγαλύτερη ποσότητα ζιζανιοκτόνων απ’ ότι στις αγροτικές εκτάσεις. Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος σε αυτά, που προβάλλει η βιομηχανία του golf, δηλαδή η δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης σε περίπτωση που η έκταση βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, όπως υπάρχει στο ξενοδοχείο Porto Carras και η ανακύκλωση των λυμάτων των πόλεων, για το πότισμα των γηπέδων, όπως προβλέπεται σύμφωνα με το αναπτυξιακό σχέδιο κατασκευής δέκα υπερσύγχρονων γηπέδων στην Κύπρο. Τέλος οι υποστηρικτές του αθλήματος σημειώνουν ότι τα γήπεδα λειτουργούν συμπληρωματικά στο οικοσύστημα της ευρύτερης περιοχής, προσφέροντας βιολογικό καταφύγιο για τα ζώα, διευκολύνοντας επιπλέον την επιβίωση ακόμα και απειλούμενων ειδών.