Πέρα από τους δεκάδες ηθοποιούς, την πρωτοποριακή σκηνοθεσία, τα άρτια σκηνικά και κουστούμια και τη γενικότερη καλλιτεχνική διεύθυνση, τα εξελιγμένα ειδικά εφέ που έδιναν την παραμυθένια ατμόσφαιρα και πάνω από όλα τη διάσημη και αγαπημένη ιστορία, η κινηματογραφική τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών του σκηνοθέτη Peter Jackson βασίστηκε και σε ένα ακόμα στοιχείο: Τα άγριας ομορφιάς τοπία της Νέας Ζηλανδίας, που αντιστοιχήθηκαν κατά θαυμάσιο τρόπο με τα τοπία που περιγράφονται στο κλασσικό βιβλίο και αποτέλεσαν το φυσικό σκηνικό μιας μνημειώδους υπερπαραγωγής.

Η επιλογή της Νέας Ζηλανδίας για το γύρισμα των ταινιών του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Καταρχάς, τόσο ο σκηνοθέτης Peter Jackson, όσο και όλη η βασική δημιουργική ομάδα παραγωγών και σεναριογράφων είναι Νεοζηλανδοί. Επίσης στη χώρα αυτή έχει την έδρα της η εταιρία που ανέλαβε να κατασκευάσει όλα τα σκηνικά, τα κουστούμια, τα αντικείμενα και τα οπτικά εφέ, η Weta Workshop. Αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι η Νέα Ζηλανδία διέθετε τα επικής κλίμακας τοπία που μπορούσαν να αποδώσουν οπτικά τα φυσικά χαρακτηριστικά της Μέσης Γης, όπως αυτά περιγράφονται στα γραπτά του J.R.R. Tolkien. Ο σκηνοθέτης έχει δηλώσει ότι, ενώ θα μπορούσε να αποδώσει ψηφιακά όλα τα απαραίτητα τοπία, εντούτοις θέλησε να έχει όσο το δυνατόν πιο φυσική αίσθηση σε κάθε σκηνή και να προσθέσει με κομπιούτερ μόνο απολύτως απαραίτητες λεπτομέρειες. 

Τα γυρίσματα των ταινιών, είχαν την αμέριστη υποστήριξη της κυβέρνησης της χώρας, με την παραχώρηση πολλών εθνικών πάρκων για τα γυρίσματα. Πάνω από 150 τοποθεσίες της χώρας εμφανίζονται στις τρείς ταινίες και καλύπτουν όλο το φάσμα της τοπογραφίας, από ρυάκια, βράχια και λιβάδια, μέχρι βουνά και λοφώδεις εκτάσεις. Η δημιουργική ομάδα γύρισε όλη τη χώρα με έξοδα της κυβέρνησης ώστε να βρει τις κατάλληλες περιοχές που θα κάλυπταν τις ανάγκες των ταινιών. Επίσης, πέρα από τα φυσικά τοπία, η κυβέρνηση της χώρας πρόσφερε κάθε δυνατή βοήθεια στην παραγωγή, με οικονομική στήριξη, με παραχώρηση στρατιωτικών μέσων, όπως φορτηγών και ελικοπτέρων για τη μεταφορά προσωπικού και εξοπλισμού στα βουνά, αλλά και με τη χρήση Νεοζηλανδών στρατιωτών ως βοηθητικών ηθοποιών σε πολλές σκηνές μάχης. Μάλιστα είναι αξιοσημείωτο ότι αυτές οι διευκολύνσεις προκάλεσαν πολιτική διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Η τουριστική προβολή της Νέας Ζηλανδίας άρχισε από τα γυρίσματα, όταν σε όλες τις προωθητικές ενέργειες τονιζόταν η σημασία τόσο των φυσικών τοπίων όσο και της βοήθειας από τις Αρχές. Όλοι οι συντελεστές σε κάθε τους συνέντευξη δεν παρέλειπαν να εκφραστούν με τα καλύτερα λόγια για τη χώρα και τους κατοίκους της. Για όσα χρόνια κράτησε η παραγωγή και η προβολή, το γεγονός ότι η τριλογία γυρίστηκε στη συγκεκριμένη χώρα αναφερόταν συνέχεια. Κάθε ταινία στους τίτλους τέλους ευχαριστούσε τον Οργανισμό Τουρισμού της Νέας Ζηλανδίας για τη βοήθεια. Από την πλευρά του ο Οργανισμός αυτός εκμεταλλεύτηκε το γεγονός με τη δημιουργία ειδικού micro-site στο Ίντερνετ  New Zealand – Home of Middle Earth, με διαδραστικούς αλλά και έντυπους χάρτες που παρουσιάζουν τις πραγματικές τοποθεσίες πολλών φυσικών χαρακτηριστικών γνωστών από τις ταινίες και με ειδικές ξεναγήσεις σε αυτές, με τη χάραξη δρόμων πεζοπορίας και οδήγησης ανάμεσα στα τοπία και με πολλές άλλες ενέργειες. 

Τουριστικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι περισσότεροι τόποι γυρισμάτων, αλλά οι πιο γνώριμοι δέχονται και μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών. Πιο γνωστοί είναι το ηφαίστειο Ruapehu και η γύρω περιοχή που εμφανίστηκε ως Όρος του Χαμού (Mount Doom) και Μόρντορ, οι Νότιες Λίμνες που αντιπροσώπευσαν πολλά ποτάμια και ρυάκια στις ταινίες, ο μεγάλος μονοκόμματος βράχος Sunday πάνω στον οποίον χτίστηκε η πρωτεύουσα των κατοίκων του Ρόχαν, η πρωτεύουσα της χώρας Wellington και η γύρω περιοχή στην οποία δημιουργήθηκαν τα σκηνικά πολλών πόλεων και κάστρων, η περιοχή Matamata που φιλοξένησε το χωριό των Χόμπιτ και πολλές άλλες τοποθεσίες. Ο πλήρης διαδικτυακός οδηγός περιλαμβάνει όλες τις τοποθεσίες και τις σκηνές που γυρίστηκαν εκεί ανά τοποθεσία. Δυστυχώς, από τα σκηνικά παραμένει μόνο το χωριό των Χόμπιτ στη Matamata, καθώς όλες οι υπόλοιπες τοποθεσίες αποτελούν εθνικά πάρκα και προστατεύονται από μακροχρόνιες ανθρώπινες κατασκευές. Ειδικά όμως αυτό το σκηνικό αποφασίστηκε να διατηρηθεί ως έχει στο μέλλον με σκοπό να αποτελέσει τουριστικό αξιοθέατο.

Η χρήση των ταινιών του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών ως μέσο τουριστικής προβολής της Νέας Ζηλανδίας απέδωσε, καθώς σύμφωνα με αναφορές, την περίοδο της παγκόσμιας αίσθησης που αυτές προκάλεσαν, ο τουρισμός της χώρας αυξήθηκε κατά 40% και ακόμα και σήμερα συνεχίζεται μια σταθερή ροή τουριστών που κατευθύνονται προς τα διάσημα πλέον φυσικά τοπία. Είναι ασφαλές να πούμε ότι το γεγονός αυτό έβαλε τη Νέα Ζηλανδία στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη τη δεκαετία του 2000. Η προβολή των δύο νέων ταινιών που βασίζονται στο βιβλίο του Tolkien “The Hobbit” το Δεκέμβριο του 2012 και 2013 και που έχουν γυριστεί στις ίδιες τοποθεσίες αναμένεται να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον για τουρισμό στη χώρα αυτή που συνδυάζει παρθένα φυσικά τοπία και αγγλοσαξωνικό πολιτισμό με επιρροές από τους αυτόχθονες κατοίκους Μαορί. Μάλιστα γνωρίζοντας το διαπραγματευτικό χαρτί που είχε στα χέρια του, ο σκηνοθέτης κατάφερε να εξασφαλίσει έμμεση (μέσω φορολογικών ελαφρύνσεων, επιδοτήσεων κ.α.) οικονομική συνδρομή από την κυβέρνηση της χώρας της τάξης των 25 εκ. δολαρίων για το γύρισμα των δύο νέων αυτών ταινιών του. Ως αντάλλαγμα, εκτός από τη συνήθη προβολή, ο Jackson συμφώνησε να γίνει η παγκόσμια πρεμιέρα του “The Hobbit” στο Wellington, στις 28 Νοεμβρίου 2012, δυο βδομάδες πριν την έναρξη προβολής της σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

Θυμάμαι ότι ο Oliver Stone, όταν αποφάσισε να γυρίσει τον «Αλέξανδρο», είχε ζητήσει να γυρίσει όλες τις σκηνές που διαδραματίζονται στην αρχαία Μακεδονία στα πραγματικά τοπία, στην Πέλλα και στη γύρω πεδιάδα, ζητώντας κάποια επιχορήγηση και κάποια μεταφορικά έξοδα, τα οποία δεν του δόθηκαν και πήγε στη Βουλγαρία. Ευτυχώς δηλαδή που είχαμε και το Λοχαγό Κορέλλι στην Κεφαλλονιά. Ίσως κάποια στιγμή να μπορέσουμε να προσελκύσουμε και εμείς μεγάλα blockbusters που έχουν μεγάλο και φανατικό κοινό και λειτουργούν πολλαπλασιαστικά για την τουριστική κίνηση. Έχουμε τα αντίστοιχα τοπία, χώρους και χαρακτηριστικά που είναι σε θέση να αντιπροσωπεύσουν κάθε φυσικό σχηματισμό που μπορεί να συλλάβει η φαντασία ενός σεναριογράφου αλλά και πολλές ιστορικές τοποθεσίες. Μάλλον όμως το ταξίδι μας προς αυτή την κατεύθυνση μοιάζει με το ταξίδι των Χόμπιτ από το Σάιρ στη Μόρντορ, μακρύ, επικίνδυνο και με πολλές φάσεις…